Nie straszny mu nawet ogień. Bohaterowie naszych czasów

Choć wstąpił do Policji niespełna 3 lata temu, doświadczenia i odwagi mu nie brakuje. Swoim zapałem i efektywnością mógłby obdzielić wielu swoich kolegów. Nie boi się także zaryzykować własnego życia, by ratować innych. Jego ogromne zaangażowanie doceniają przełożeni. Za szczególne osiągnięcia w służbie i męstwo 32-letni sierż. Szymon Szymański został wyróżniony specjalną nagrodą Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Bohaterowie naszych czasów
Kierownictwo MSWiA postanowiło na przełomie roku uhonorować tych funkcjonariuszy, którzy  mają szczególne osiągnięcia zawodowe, wykazali się męstwem lub ponadprzeciętnym zaangażowaniem dla dobra obywateli i ojczyzny. Nagrody były przyznawane nie tylko z inicjatywy przełożonego, ale także na wniosek instytucji społecznych, samorządów czy obywateli.

Wśród wyróżnionych w całym kraju 445 policjantów, strażaków, pograniczników i funkcjonariuszy BOR najwięcej jest funkcjonariuszy, którzy bezpośrednio służą obywatelom, ratując ich zdrowie i życie. Wykazują się zaangażowaniem i zdecydowaniem w działaniach, tak jak sierż. Szymon Szymański z południowo-praskiej komendy rejonowej.

Dobry przykład dla młodych policjantów
Jego głównym zadaniem jest służba patrolowo-interwencyjna na terenie Pragi Południe. Wspólnie z kolegą z patrolu przemierza ulice wyznaczonego rejonu służbowego. – Jest bardzo efektywny w działaniu. Na swoim koncie ma wiele zatrzymań sprawców rozbojów, kradzieży, uszkodzeń mienia czy osób związanych z przestępczością narkotykową. Osiąga bardzo dobre wyniki pracy – mówią jego bezpośredni przełożeni. – Takiego zaangażowania i efektywności mogą uczyć się od niego inni młodzi policjanci. To dobry policjant. Jest koleżeński. Łatwość w nawiązywaniu kontaktów pomaga mu podczas służby – dodaje kolega z patrolu.

Waga wypowiedzianych słów
Gdy w marcu 2013 r. rozpoczynał służbę w Policji, nie mógł przewidzieć, jak potoczy się jego służba, z jakimi sytuacjami będzie musiał się zmierzyć i kiedy przyjdzie mu stawić czoło poważnym wyzwaniom. Razem z kilkudziesięcioma innymi funkcjonariuszami wypowiadał wówczas uroczyście słowa roty. Słyszał wiele ciepłych słów od kierownictwa Policji i kapelana stołecznych policjantów, który podkreślał wtedy wagę bezinteresownej pomocy, do której zobowiązują się policjanci. Dwa i pół roku później przyszedł czas, by dać dowód właśnie takiego ofiarnego wsparcia.

Na ratunek
Był czwartek, 3 września 2015 r. godz. 9.30. Policjanci z Pragi Południe otrzymali informację o pożarze trzypiętrowego budynku komunalnego przy skrzyżowaniu ulic Podolskiej i Wiarusów. Na miejsce natychmiast skierowana została straż pożarna, Policja i pogotowie ratunkowe. Liczyła się każda minuta. W budynku było około 140 osób. Wśród kilkudziesięciu funkcjonariuszy na miejscu zdarzenia znajdowali się także: sierż. Szymon Szymański oraz st. post. Piotr Brzóska.

Jak relacjonowały media zgromadzone w pobliżu, sytuacja była dramatyczna.Cała okolica była bardzo zadymiona. Ogień wybuchł najprawdopodobniej podczas prac remontowych, które odbywały się na dachu. W związku z tym, że zapadła się jedna z klatek schodowych, mieszkańcy wychodzili oknami i po rusztowaniu schodzili na dół.

Sierż. Szymański bez chwili zwłoki natychmiast wszedł do środka budynku. – Nie było chwili do stracenia. Wiedziałem, że wewnątrz są przerażeni mieszkańcy i zwierzęta. Razem ze strażakami musieliśmy ich szybko wyprowadzić z budynku – opowiada policjant. Pół godziny później pożar udało się opanować. Poszkodowana została niegroźnie tylko jedna osoba. To starszy mężczyzna, który na noszach został wyniesiony i przekazany pogotowiu ratunkowemu. Część rodzin nie mogła wrócić do swoich mieszkań, dla nich władze dzielnicy musiały zapewnić lokale zastępcze. Gdyby nie szybka i zdecydowana akcja funkcjonariuszy i strażaków mogłoby dojść do tragedii.

Nie czuje się bohaterem
- Gdybym jeszcze raz znalazł się w podobnej sytuacji, ponownie ruszyłbym na ratunek. Nie myślałem wówczas, że może mi się coś stać, że mogę zginąć lub odnieść obrażenia. Wiedziałem tylko, że trzeba błyskawicznie zareagować i nie oglądać się za siebie. Nie mogłem tylko stać i obserwować. Musiałem razem kolegą i innymi strażakami działać. Jakaś wewnętrzna siła dodała mi energii do działania – wspomina sierż. Szymański. – Jestem przecież policjantem. Ryzyko wpisane jest w nasz zawód - dodaje.